•  
         
        Szkoła Handlowa – 1906 – 1916
        Szkoła kształcąca młodzież męską w kierunku przygotowania do zawodu kupca. Był to swoisty kamuflaż, gdyż w niewielkim stopniu tylko różniła się od szkół realnych, a nauka mogła się odbywać w języku polskim. Wykładane były przedmioty takie jak w gimnazjum: religia, język pol-ski, rosyjski, niemiecki, francuski, łaciński, matematyka, fizyka, geografia, przyrodoznawstwo, biologia,chemia, historia, śpiew, gimnastyka. Były też przedmioty ukierunkowane zawodowo: buchalteria, arytmetyka handlowa, ekonomia polityczna, prawodawstwo, towaroznawstwo, geografia handlowa. Nauka w niej trwała siedem lat, a końcowe egzaminy uprawniały do uzyskania świadectwa dojrzałości i wstępu na studia. Wielkość Szkoły kształtowała się na poziomie 100 - 200 uczniów.
         
        Ośmioklasowe Gimnazjum Filologiczne – 1916 - 1921
        Władze niemieckie wyraziły zgodę na postulat Rady Opiekuńczej, by zmienić program nauczania szkoły na gimnazjalny. W gimnazjum wyodrębniano 2 stopnie - pierwsze 3 klasy o charakterze ogólnokształcącym oraz częściowo ukierunkowane klasy wyższe. Matura gimnazjalna otwierała drogę do studiów wyższych. W systemie tym szkoła średnia nie była powiązana ze szkolnictwem powszechnym: do gimnazjum przyjmowano na podstawie egzaminu po 5 klasach szkoły powszechnej lub otwierano klasy wstępne, przygotowujące do nauki w szkole średniej z pominięciem szkoły powszechnej. Bardzo szybko rosła liczba uczniów – w roku szkolnym 1919/20 wynosiła już 444 w 12 oddziałach. Spa-dała jednak w tym czasie kondycja ekonomiczna Szkoły.
         
        Gimnazjum Państwowe im. St. Wyspiańskiego – 1921 – 1934
        26 czerwca 1921 roku Rada Opiekuńcza oddała utrzymywaną przez siebie szkołę Państwu Polskiemu. Od 1 sierpnia 1921 roku „Handlówka” przeszła pod zarząd państwa. W październiku tego samego roku powstało Towarzystwo Przyjaciół Gimnazjum, którego celem było wspieranie szkoły. Oficjalna ceremonia przejęcia placówki od Rady Opiekuńczej przez przedstawicieli Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego odbyła się 12 lutego 1922 roku. Wielkość Szkoły utrzymywana jest na poziomie 400 – 500 uczniów.
         
        Państwowe Gimnazjum i Liceum Koedukacyjne im. St. Wyspiańskiego 1934 – 1948
        Znaczną przebudowę ustroju szkolnego przeprowadzono na mocy ustawy z 1932, uchwalonej z inicjatywy Ministra J. Jędrzejewicza. Reforma utrzymała 7-letni obowiązek szkolny w zakresie szkoły powszechnej, ale zarazem zachowała zróżnicowanie organizacyjne i programowe tych szkół. Wstęp do gimnazjum dawało ukończenie 6 klas szkoły powszechnej, klasa 7 była prze-znaczona dla tych, którzy nie zamierzali kształcić się dalej. Gimnazjum, teraz 4-letnie, miało jednolity program ogólnokształcący. Do studiów wyższych przygotowywały 2-letnie licea o programie ukierunkowanym (humanistycznym, matematyczno-fizycznym, przyrodniczym, klasycznym). Po likwidacji Gimnazjum żeńskiego Zofii Mrozowskiej, dziewczęta zaczęły uczęszczać do przekształconego Gimnazjum męskiego. Nasza Szkoła kształciła w kierunku
        humanistycznym. Liczba uczniów kształtuje się na poziomie 300 – 500.
         
        Liceum Ogólnokształcące im. St. Wyspiańskiego – 1948 – 1990
        W 1948 stopień licealny (klasy VIII – XI) opierał się na obowiązkowej siedmioletniej szkole podstawowej. Nowa reforma szkolna, zapoczątkowana ustawą sejmową z 15 VII 1961, wprowadziła 8-klasową szkołę podstawową. W roku szkolnym 1966/67 nie ma naboru do szkoły. W roku szkolnym 1968/69 przeprowadzana jest ostatnia matura szkoły jedenastoletniej. Następują zmiany numeracji klas z VIII – XI na I – IV oraz oznaczeń literowych z : J.B., S.A., H.B., H.F., na ujednoliconą A, B, C... Pojawiają się profile klas : humanistyczny, biologiczno – chemiczny, matematyczno – fizyczny i ogólny. Liczba uczniów kształtuje się na poziomie 500 -700.
         
        I Liceum Ogólnokształcące im. St. Wyspiańskiego – od 1990
        Zmiana nazwy związana była z pojawieniem się kolejnych liceów w Zespołach Szkół Zawodowych w Mławie – najpierw ZSZ nr 4 i później w ZSZ nr 3. Reformy oświaty osiągały w kolejnych fazach transformacji ustrojowej w Polsce (1989–2002) różne stadia rozwoju. W rezultacie zmian w sferze zarządzania oświatą szkoły otrzymały dość szeroki zakres autonomii, a dyrektorzy i nauczyciele uzyskali uprawnienia do bardziej elastycznej realizacji programów nauczania oraz tworzenia klas autorskich. Dotychczasowy system nauczania utrzymywał się w dalszym ciągu, jednak obok tradycyjnych profili pojawiły się klasy o profilach przygotowanych według programów autorskich. W roku szkolnym 1994/95 powstają pro-file: humanistyczno – teatralny przygotowany przez Marię Luberadzką, menedżerski i matematyczno – informatyczny przygotowane przez Ewę Luks. Na rok szkolny 1995/96, Jacek Dusza przygotowuje program klasy humanistyczno – dziennikarskiej. W roku 1998/99 zostaje wdrożony autorski program nauczania chemii w klasach biologiczno – chemicznych napisany przez Annę Prejs i Małgorzatę Sieńską. W roku 1995 do Szkoły powraca religia. W roku 1999 została wdrożona reforma ustrojowa systemu oświatowego. Liczba uczniów kształtuje się na poziomie 700 – 900. Nowy ustrój szkolny wprowadził 6-letnią szkołę podstawową 3-let-nie gimnazjum, , oraz szkoły ponadgimnazjalne – w tym 3 – letnie liceum ogólnokształcące. W roku szkolnym 2001/02 Szkoła nie prowadzi naboru. Absolwenci gimnazjum wstępują do licem na podstawie wyniku egzaminu gimnazjalnego od roku szkolnego 2002/03. W naszym Liceum pojawiają się nowe klasy: Hipokrates – z rozszerzoną biologią, chemią i fizyką, Sokrates – z rozszerzoną historią, geografią i wiedzą o społeczeństwie, Pitagoras – z rozszerzoną matematyką, fizyką i informatyką, Ksenofont –z rozszerzoną matematyką, geografią i wiedzą o społeczeństwie. Nowe klasy w naszej szkole noszą nazwy pochodzące od nazwiska starożytnych filozofów i w każdym oddziale realizowany jest inny zestaw 2 – 3 przedmiotów realizowanych według programu rozszerzonego. Daje to bogatą ofertę edukacyjną przygotowującą do różnych kierunków kształcenia na wyższych uczelniach.